Mis manos se volvían frías con la brisa sombría que, lentamente peinaba las hojas del bosque. El murmullo de su hálito me hablaba entre las copas, me hablaba de otros mundos, enterrados y hundidos en las nieblas del tiempo, me hablaba de canciones y conjuros tan antiguos como la vida misma, tan lejanos como mi propio espíritu, tan inmutables como el camino que perseguía hace tanto tiempo. Busqueda Onírica de la Desconocida Kadath.

که نه تو که خودم هم میروم! مرا به بازی گرفته . یعنی واتس اپ و وایبر و تلگرام و اینستا و غیره وبلاگ رو از بین بردنا. زندگی ما هم اشو مختل کردنا. امرور هم که گوشیم خراباون اندسم اینجا سلومی ولیییییییییییی قرارم با خوم ای هن ک واگردم طرف وبلاگ. منتها دیگه وبلاگ نویسای قبلی نیسن یا اگه هم هسن فعال نیسن.

Azt nem mondhatom, hogy örökre, de egy hosszú ideig biztos. Régóta tervezem, hogy bezárom az oldalt, de gimibe járok, be vagyok táblázva egész napra, plusz még a tanulás. De ma szántam rá néhány percet, leültem a gép elé és megírtam ezt a búcsúszöveget. Nem tudom, mit mondjak. Hogy miért ért véget? Valamint Krisznek.

باغ تاکو شعر فولکلور به لهجه تنگستانی. شعر محلی سرودهای سید احمد شمس العلماء. فدی یک تال مینت هرچه دارم. بر افتویی پسینت هر چه دارم. تو اهرم خاک پاکت چند عیارن. فدی یک ت ل زمینت هرچه دارم. ظ توسط شمس العلماء نظرات . خیالم رفته تو زلفت گماوی. سراندر پا و غم پرتا پراوی. خدا کاشکی دسم بی جی خیالم. خیالم رفت و دس تینا ولاوی. دلم بازم و چیشت پیله کرده. شی مرزنگی درازت تیله کرده. دو تا افتو جرنگن تخم چیشت. که مث پخچی عسل دل لیله کرده. مو از صبح تا به شام بیشتر میخوامت.